Dag 13 en 14: cenotes, coba en valladolid

   Na een paar dagen lanterfanten nu dan toch echt tijd voor actie, en hoe....!

Want ja we gingen een auto huren, alleen is die auto een Chevrolet Camaro Cabrio die brult als een leeuw. Pieter moest m gisteren ophalen in Playa del Carmen, hier op een half uur vandaan, nadat we hem online hadden gereserveerd. Leek ons beter dat hij dat alleen ging doen, en dat bleek een juiste beslissing. Bij aankomst wisten ze nergens van, en stond de auto blijkbaar in Cancun. Pieter heeft dus zo'n 2 uur moeten wachten totdat de auto eindelijk kwam. Nog niet schoongemaakt, afgetanked of wat dan ook, maar toe maar.

Rond 1 uur was hij hier en na een snelle lunch zijn we de auto ingesprongen. Jeetje mina, wat een auto zeg.... als je een plor gas geeft zitten de hepies vast in de achterbank. Zeldzaam wat een kracht, daar is mijn BMW een poesje bij. Je snapt dat er al wilde plannen worden gemaakt om zo' n ding te importeren....(alsof we nog geld hebben na deze vakantie, maar dat is een ander verhaal). 

Maar goed in de auto gingen we opweg naar een Cenote. Dat is een soort ondergrondse grot waarin je kan zwemmen. Hier in Yucatan zijn namelijk geen bovengrondse maar ondergrondse rivieren vie een soort grottenstelsel. Soms valt daarvan de bovenkant naar beneden, waardoor je midden in de jungle ineens een gat met open water hebt. Het is hier echt een begrip, en er zijn er dan ook meer dan 3000 van.

Die van ons heette Dos Ojos, en we konden in beide cenotes snorkelen. Het is vreemd, want het is ineens zoet water en het is ongelofelijk helder. Er is qua leven niet veel te zien op wat kleine vissen na, maar je ziet prachtig de bodem en de rotsen onderwater. Het is alleen wel een beetje koud, of nou ja, in vergelijking tot wat we gewend zijn. Temperatuur is 23 graden, en vooral onze kindjes vonden dat heel koud. Storm liep te klappertanden en is niet eens meer in de 2e cenote geweest.  Na de verfrissende duik weer omgekleed en daar nog een drankje gedaan. Toen weer hop in de Camaro en WRRRROOOOEEEEEEMMMM naar huis.

Voor vandaag stond Coba op de agenda. Dit is ook een van de vele tempels, maar dan het vroegere middelpunt en een van de weinige die nog in de jungle ligt en die je mag beklimmen. Rond 9:30 waren we daar (opschieten is niet onze sterkste kant) en vrijwel meteen loop je tussen de jungle door tegen de eerste tempel aan. Doordat het nog gewoon tussen alle begroeiing staat, spreekt het meteen tot de verbeelding. Je ziet bijna voor je hoe ze hier vroeger rondliepen. Ook mag je overal op klimmen wat zeker voor de hepies een pluspunt is (en dus ook voor ons). Ander groot voordeel is dat het hier niet enorm warm was door alle schaduw. Zodra je in de zon komt is het minimaal 37 graden en dan zweet je toch echt op plekken waarvan je niet had gedacht dat die konden zweten.

Met de fietstaxi zijn we uiteindelijk naar de grote tempel geweest. Daar mag je nog opklimmen en bovenop heb je een prachtig uitzicht. Siri wilde halverwege niet meer verder, dus zijn Pieter en Storm door naarboven gegaan. Prachtig uitzicht over de hele jungle van bovenaf maar ook al wel van halverwege. De weg naar beneden was wat enger want de treden zijn ongelijk, heeeeel steil en soms wat glad.   Aar goed, we hebben het gered! Daarna met de fietstaxi weer terug en hop de auto weer in.

Toen op weg naar Valladolid. We waren in de buurt dus we dachten nu of nooit. Het eerste stuk met het dak open, maar toen de temperatuur 43 aangaf, toch echt maar even het dak dicht. Lang leve de airco...:). In Valladolid de auto neergezet en eerst naar een bank gegaan. Eindelijk geld kunnen halen dus dat was wel fijn. Daarna gelunched in een restaurantje met lekker Mexicaans eten.  Hierna nog even over het prachtige idyllische Mexicaanse plein gelopen met allemaal kraampjes. Onze dochter heeft een dromenvanger en een handtassen uitgezocht (die 3 die ze had was nog niet genoeg). Onze zoon kon niks vinden en zat tussen van alles te twijfelen. Omdat het inmiddels zo warm was dat alles bijna vloeibaar werd, en het zweet nu toch echt in stralen naar beneden begon te komen, vonden we het mooi geweest. 

Terug naar de auto en dak dicht en airco op volle kracht. Jeetje mina wat een hitte!

Daarna vol gas weer terug naar het hotel, om hier nog even een drankje te doen en te eten. De hepies liggen inmiddels lekker te snurken, en wij zitten hier buiten. Er staan weer meerdere mensen voor ons te kijken naar schildpadden die aan land komen, maar hoe erg ook , dat hebben we nu wel gezien:)

Morgen gaan we waarschijnlijk naar een natuurgebied hier in de buurt waar je blijkbaar val alles kan zien.

Kortom, we zijn lekker bezig en vermaken ons. Dikke kus van ons!