Dag 14: Yosemite deel 2

Vanmorgen vanaf de camping vertrokken en eerst de camper leeggegooid bij een dumpstation en weer vers water bijgevuld. Daarna weer deels dezelfde route terug door het park. Vanaf een bepaald punt een nieuwe route, en mijn zoon zat voorin om dit allemaal mooi te aanschouwen. Duurde niet lang voordat we bij de Yosemite Valley waren, volgens velen het hoogtepunt van het park. Dit was dan ook duidelijk te zien aan de hand van het aantal bezoekers, jeetje mina wat een drukte. Eerst gestopt bij Tunnel View waar je een prachtig uitzicht hebt over de vallei met alle grote bergen. Daarna gestopt bij de Bridal Veil Waterfall, die helaas niet zo heel veel meer voorstelde door de droogte hier in California.

Hierna door naar de vallei zelf, die er inderdaad prachtig uitzag, alleen dan wel samen met weet ik hoeveel andere toeristen. Dus wel mooi, maar na al die rust al die dagen ook wel een beetje benauwend. Dus maar besloten om de mooie punten langs te rijden en daarna de vallei weer uit. Eerst nog even lekker een broodje gegeten in het open veld met uitzicht op El Capitan (een enorme berg) om daarna de vallei te verlaten. Via de noordroute gaan we het park uit, dus we hebben nog een reisje voor de boeg. Het is lastig inschatten hoe lang het zal duren, want op de kaart kan je niet zien of het enorm slingerd omhoog of naar beneden gaat. 

De weg rijdt eigenlijk wel goed door, en ik zit eindelijk weer voorin. Mijn zoon ging ook vrijwillig op de achterbank zitten en zei dat hij lekker een slaapje ging doen. Dit was dan ook zo na zo'n 10 rijden. De route is weer prachtig en toch weer anders als dat we tot nu toe hebben gezien. Een beetje teleurstellend is dat we niet nog een beer zien ( je raakt toch verwend he op een gegeven moment). Richting de uitgang veranderd het landschap kompleet en komen er ook meren en weides. Ziet er allemaal echt supermooi uit, zelfs voor iemand die nou niet echt een enorme natuurfreak is. We besluiten voor een camping te gokken die net buiten het park ligt, maar wel maar 19 plekken heeft. Volgens om camping boek heeft deze camping een scenic rating van een 10, dus daar zijn we wel heel benieuwd naar. 

We komen bij de afslag aan en zien wel een camping maar nog niet de goede. We zien alleen geen andere weg, alleen een onverharde weg. Omdat dit de weg wel moet zijn, gaan we hier toch maar in (mooi dom en niet bang zeggen we maar).  Na zo'n 4 km en een aantal auto's gepasseerd te zijn (met hierin toch wel zeer verbaasde mensen)   komen we inderdaad aan bij de camping aan het Saddleback Lake. In the middle of nowhere bijna boven de boomgrens  en op kleine afstand van het meer. En oh ja, met zicht op de bergen nog vol sneeuw. Wederom, kan slechter. We zetten de camper neer, en eten even een bakje fruit (je moet toch iets doen om die beren te lokken). Daarna lopen we naar het meer waar tot onze verbazing een soort restaurant zit waar je kan ontbijten en lunchen en waar boten worden verhuurd. Ziet er nog rustig uit, en de mevrouw verteld ook aan Pieter dat het maar net open is, en nog niet helemaal up en running is.

Na de wandeling zitten we buiten heerlijk een drankje te doen, als tot onze verbazing de camping beheerder langs komt. Een goed gebruinde Amerikaan van 60 met grijs lang haar en een hoed op. En in zijn hand een bord. Met wat hij verteld de appetizers, wat heerlijk gekruide garnalen blijken te zijn. Hij zegt dit vaker te doen voor zijn campinggasten, en komt even lekker een praatje maken. Nou dat praatje lukt wel, en Dennis (zo heet de beste man) verteld honderd uit. Onze kindjes blijken enorme fans te zijn van deze garnalen (nadat mams de hete saus eraf gelikt heeft) en Dennis geniet hier enorm van. Ik zeg nog dat ze niet meer mogen omdat de rest van de campinggasten (misschien nog 5 man in totaal) nog moet, maar Dennis vindt dit onzin. Hij vindt het hier gezellig en we moeten het maar lekker opeten. En als we hout nodig hebben, moeten we het maar even zeggen, dan kunnen we dat zo bij hem halen. 

Nadat Dennis weggaat, gaat mams de keuken in, om iets van Lo Mein Noodles te maken (dat staat iig op het pakje). Met wat groente erbij en een lekker uitje en knoflookje smaakt het prima, en na het eten mogen de hepies nog even wat marsmallows in het vuur houden. Hiervoor hebben ze dan trouwens al 2x extra hout gehaald bij Dennis die dat prima vindt. De kids liggen inmiddels hyper van de marshmallows in bed, en wij zitten heerlijk buiten bij het vuurtje. Voor het eerst is het echt koud buiten (we zitten op zo'n 3000 meter hoogte) dus dat is best wel lekker voor de verandering. Morgen weer verder maar we moeten nog even kijken waar naartoe.

Moeders, we hebben er vanavond eentje (en daarna nog wel eentje) op je gedronken en je krijgt een dikke kus van onze kindjes. En van ons ook natuurlijk.